Μετά από έναν χρόνο διαμονής στη Χίο λόγω του Chiography Project (πρόσφατη συνέντευξη στο photologio) o Βαγγέλης Ευαγγελίου ήρθε στην Αθήνα για να μας βάλει στον δικό του ποιητικό κόσμο, ο οποίος υπάρχει απλόχερα εκεί έξω στους δρόμους. Μετά από πολλά χιλιόμετρα στον δρόμο ως street photographer μας μίλησε και για το μοτίβο της περιπλάνησης. Για την μετατροπή σε φωτογραφικό εργαλείο, τη ρουτίνα του δρόμου.
Με οδήγησες ποιητικά στους δρόμους σου, αφήνοντας ταυτόχρονα χώρο να κάνω τις δικές μου ανακαλύψεις | Σοφία
πλάνο σεμιναρίου:
Στην έναρξη, για μισή ώρα έγινε μία εισαγωγή γνωριμίας και αναφορά στην μεθοδολογία του σεμιναρίου. Περιπλάνηση ένα δίωρο στον Νέο Κόσμο των Αθηνών. Για όσους το είχαν ανάγκη, ειπώθηκαν και οι βασικές έννοιες πάνω στην φωτογραφία (iso, φίλτρα, ταχύτητες, βάθος πεδίου, εξισορρόπηση λευκού), και θα λύθηκαν απορίες με τον τύπο της φωτογραφικής μηχανής που διαθέτει ο καθένας. Στο δεύτερο μέρος ακολούθησε ένα δίωρο σε κάποιο ήσυχο cafe με λάπτοπ, κι έγινε συζήτηση των φωτογραφιών που έφτιαξε ο κάθε συμμετέχοντας. προσπαθώντας να δημιουργήσουμε κι ένα μικρό portfolio από τις φρέσκιες φωτογραφίες.
Βαγγέλη, είσαι μεγάλο σχολείο! Έχεις αμεσότητα και απλότητα! | Τασούλα
σημείωμα εισηγητή:
Ο βασικός στόχος του σεμιναρίου, είναι, να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από το comfort zone που έχει η σκέψη και να γίνουμε ποιητές της καθημερινότητας. Όλα αυτά που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας στην πόλη, λόγω πολλών παραγόντων, τα βλέπουμε με αρνητικό πρόσημο. Όμως η μετατροπή σε θετικό, δεν είναι δύσκολη. Ένα μεγάλο εφόδιο στη φωτογραφία δρόμου, είναι η ακινησία του φωτογράφου σε σχέση με την ιλιγγιώδη κίνηση της ανθρώπινης ζωής.
Δεν μπορούσα να φανταστώ την ποίηση ως εργαλείο φωτογραφικής διαδικασίας. Σ’ ευχαριστώ για την ευκαιρία! | Κώστας
Περπατώντας καθημερινά στην πόλη, ή ακόμα και φωτογραφίζοντας, κυριαρχεί μία ορισμένη ψευδαίσθηση οικειότητας. Η προσωπική σχέση που θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί με την πόλη, έχει αλλοιωθεί για πολλούς λόγους και σίγουρα απουσιάζει η ποίηση. Όχι από τον εξωτερικό χώρο, αλλά από τον εσωτερικό (μέσα μας). Τελικά θα διαπιστώσουμε πως όσο περισσότερο αφαιρέσουμε στη φωτογραφία και προέλθει η συμπύκνωση, τόσο θα μεγαλώσει και ο εκφραστικός μας τρόπος και χώρος.
Απίστευτη γνώση και μεταδοτικότητα, κάτι που μου είχε λήψει από άλλα σεμινάρια που είχα παρακολουθήσει στο παρελθόν | Δέσποινα
Η φωτογραφία είναι ένας ενδιάμεσος στο πεζό και την ποίηση. Σημασία δεν έχει ποιο θα ακολουθήσεις από τα δύο αλλά τι θα δημιουργηθεί από τη δυναμική ένωσή τους. Άλλωστε η ποίηση από μόνη της, δεν είναι ποτέ αρκετή.
Αποφάσισα να κάνω στον Νέο Κόσμο τη Διπλωματική μου γιατί το σεμινάριό σου μου έδωσε πολύ τροφή για σκέψη | Αλεξάνδρα
