Με αφορμή το καινούριο βιβλίο “μετά το ωμέγα” που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο από την Κάπα Εκδοτική, ο ποιητής – φωτογράφος Βαγγέλης Ευαγγελίου, βρέθηκε στην ακριτική Αιγνούσα και εισηγήθηκε ενός 8ωρου (δύο ημέρες) εργαστηρίου ποίησης, με στόχο οι συμμετέχοντες να αναγνωρίσουν και να εξελίξουν τα στοιχεία που συνθέτουν τη δική τους προσωπική ποιητική φωνή, καθώς και τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να επιμεληθούν οι ίδιοι τις σκέψεις τους πριν γίνουν ακόμα ποιήματα, φτάνοντας στο ιδανικό αποτέλεσμα που θα εκφράζει τους ίδιους αλλά και κάποιους άλλους (κοινό).
Ο εισηγητής, εστίασε με διάφορους τρόπους (παιχνίδια λέξεων με στόχο την έκθεση, φωτογραφία, προσωπικές ιστορίες κ.α) στο συναισθηματικό χαρακτήρα της ποίησης, που συχνά παραμελείται εις βάρος των πνευματικών αναζητήσεων και εμβάθυνσης. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου φιλοξενήθηκαν σύγχρονοι ποιητές στην παρουσίαση, για να προκληθεί συζήτηση με τους συμμετέχοντες, για το πως μετατρέπεται σε ποίηση η καθημερινή εμπειρία.
Μερικές από τις ερωτήσεις που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου: Πώς θα εισέλθουμε στο κάστρο της ποίησης; Η πολυφωνικότητα και οι αφηγηματικές γωνίες ενός ποιήματος, τι ρόλο παίζουν και πώς δημιουργούνται; Γιατί ενώ διαβάζω ένα ποίημά μου, υπάρχει έλλειψη συγκίνησης παρόλο που έχω εύστροφες μεταφορές και παιγνιώδεις συναντήσεις λέξεων; Μπορώ να δημιουργήσω προσωπικό ύφος στα ποιήματά μου;
Ένα πρώτο, γρήγορο συμπέρασμα του Βαγγέλη Ευαγγελίου για τους συμμετέχοντες, είναι πως κατάφεραν και ζωντάνεψαν τον κόσμο που κρύβεται μέσα τους και σε συνδυασμό με τη δοκιμασία και την έκθεση, καλλιέργησαν τη δική τους προσωπική ποιητική φωνή.
